കടംകൊണ്ട വാക്കുകളിൽ
ഞാനഭയം തേടുമ്പോൾ
നീയെനിക്കായ്
ആശ്വാസവാക്കുകൾ പൊഴിക്കരുത്.
തിരിച്ചു നല്കാൻ
ഇനിയെന്നിൽ ഒന്നും അവശേഷിക്കുന്നില്ല .
തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ
ഇനിയെനിക്ക് പാതകളില്ല .
ഓര്മകളുടെ തണലിൽ
ഞാനിനിയൊരു കൂടോരുക്കട്ടെ.
അന്ന്,
എന്നെ തളര്തുന്ന നിന്റെ മൊഴികൾ
നീയെന്നില്നിന്നും തിരിച്ചെടുക്കുക..
കടലെടുത്ത സ്വപനങ്ങൾ
കൂട്ടിവെച്ചിനി
വരുംജന്മം നമുക്ക് തീര്ക്കാം .
സ്വപനങ്ങളുടെ വാതിലുകൾ
ഞാൻ താഴിട്ടു പൂട്ടുന്നു..
ഞാനറിയാത്ത എന്റെ വഴികളിൽ
ഇനി മരണമെന്ന സത്യം.
നീയെനിക്കു മാപ്പ് തരിക.....